GOTTI

• uloge: Armand Assante, William Forsythe, Richard Scott Sarafian, Frank Vincent, Anthony Quinn, Dominic Chianese
• scenografija: Barbara Dunphy
• kostimografija: David Lee & Arthur Rowsell
• fotografija: Alar Kivilo
• montaža: Zach Staenberg
• glazba: Mark Isham
• scenarij: Steve Shagan (po knjizi Jerryja Capecija i Genea Mustaina)
• režija: Robert Harmon
• proizvodnja: HBO, SAD, 1996.
• distribucija: Oscar Vision
• trajanje: 116 '

Godine 1972. kada se pojavio KUM, dotada najeskplicitniji film na temu italoameričke mafije, potegla se jedna od prvih "politically correct" kampanja u povijesti Amerike. Naime, pojedine italoameričke organizacije su se bunile što Coppolin film njihovu etničku zajednicu pokazuje kao leglo kriminala. S druge strane, sami kriminalci možda nisu bili oduševljeni ekspozicijom, ali su i sami nesvjesno počeli oponašati likove s ekrana. U tome je najdalje otišao John Gotti, najslavniji i najpopularniji njujorški mafijaš u posljednja dva desetljeća. Tako živopisnoj ličnosti su posvećena čak dva televizijska filma, od kojih je GOTTI s Armandom Assanteom dobio nekoliko nagrada "Emmy" i nominaciju za "Zlatnog globusa".

Film prati uspon Johna Gottija (Assante) kao sitnog izvršitelja u njujorškoj obitelji Gambino, koji se polagano uspinje prema vrhu, a njegov tutor Neil Dellacroce (Quinn) ga štiti čak i kada krši davno ustaljena pravila. Kada moćni don Gambino (Vincent) umre i naslijedi ga Gottiju neskloni Castellano (Sarafian) počinje tinjati sukob koji će nekoliko godina kasnije imati krvavi finale. Gotti iz njega izlazi kao veliki šef u kojeg više nitko ne sumnja, a i federalnoj vladi propadaju svi pokušaji da ga strpa u zatvor. Gotti postaje slavan, "Time" ga proglašava ličnošću godine, ali ne sluti da opasnost vreba od njegovih najbližih suradnika.

Poput ovogodišnjeg Newellovog DONNIEJA BRASCA, GOTTI mafijaškom okružju prilazi bez imalo strahopoštovanja ili fascinacije - za njega su mafijaši po defaultu luzeri, koje tek sklonost upotrebi pištolja i teatralne geste razlikuju od običnih smrtnika koji zaradjuju crkavicu rintajući u tvornici od devet do pet. John Gotti, kojeg briljantno interpretira Armand Assante, nije prikazan kao nikakav monstrum niti mesijanski vodja obitelji nego kao običan tip koji očigledno ne voli ubijanje, ali drži da je u njegovom poslu neophodno. S druge strane, film nije uspio do kraja objasniti generacijske sukobe stare mafije (koju ilustriraju Dellacroce i Gambino) i nove "yuppiejevske" (koju predstavljaju Gotti i Castellano). Nije objašnjeno ni to zašto je Gotti odjednom bio opčinjen željom da mu lice izadje na naslovnici "Timea" što je, na kraju, dovelo i do njegovog pada. Ipak, GOTTI je solidno ostvarenje, s dobrom atmosferom i likovima, zanatski američki TV-proizvod u svom najboljem izdanju.